وبلاگ

همیشه یکی از نگرانی های بزرگ صاحبین حیوانات خانگی غذایی است که می خواهند به حیوانات خود بدهند ، آنها به علت اطلاع نداشتن از مواد تشکیل دهنده غذاهای تجاری ترجیح میدهند خودشان غذا را در منزل تهیه کنند.

لذا به بررسی نکات خوب و بد غذای خانگی می پردازیم :

طبیعتا غذای خانگی سالم تر و طبیعی تر خواهد بود و شما بر محتویات غذائی که داخل ظرف حیوان خود قرار می دهید آگاهی کامل دارید و می توانید محتویات آن را تغییر دهید یا کم و زیاد کنید. عده ای معتقدند درست کردن غذا برای حیوان خانگی در منزل رابطه بین انسان و حیوان خانگی را قوی تر می کند و همچنین بعضی از صاحبین معتقدند غذای خانگی می تواند ارزان تر از غذای تجاری باشد. اما حقیقت این است که غذای خانگی که به معنای واقعی از نظر محتویات بالانس باشد و مواد مغذی کافی برای سلامت حیوان داشته باشد نیاز به صرف دقت، وقت و هزینه زیاد در منزل دارد. همچنین غذاهای خانگی اغلب در تامین نیازهای اساسی تغذیه حیوان عاجز هستند.

بعضی از نقایص غذای درست شده در منزل برای حیوان خانگی :

– مقدار زیاد پروتئین، نقص در تامین میزان کافی ویتامین ها، کلسیم و مواد معدنی

– رعایت نشدن نسبت صحیح میان فسفر و کلسیم 

– انرژی پایین غذا و عدم تنظیم میزان کالری غذا

– استفاده از گوشت خام و استخوان که می تواند موجب آسیب و عفونت های دستگاه گوارش شود

– اغلب غذاهای درست شده در منزل برای حیوان، خوش خوراک بودن، قابل هضم بودن و امنیت غذائی مناسب را ندارند.

با توجه به این مسائل، درست کردن غذای خانگی برای حیوان مستلزم رعایت کردن نکات و مشورت با متخصصان تغذیه حیوانات برای تهیه یک غذای خانگی مناسب برای حیوان است.

• چگونه از محتویات غذای تجاری مطلع شویم ؟

همانطور که در بالا ذکر شد، دانستن محتویات غذای تجاری برای صاحبین حیوانات همیشه مورد توجه بوده است.شرکت های سازنده غذاهای تجاری بر روی بسته بندی خود برچسب هایی برای آگاهی صاحبین حیوانات خانگی قرار داده اند. این برچسب ها دارای اطلاعات مفیدی هستند. این برچسب ها معمولا شامل لیستی از اجزا تشکیل دهنده غذا، آنالیز غذا بر حسب درصد و میزان توصیه شده برای حیوان بر حسب سن و وزن می باشد.

در قسمت اجزا تشکل دهنده غذا معمولا اسامی مختلفی به چشم شما خواهد خورد که در ذیل به آنها اشاره می گردد:

پروتئین های تازه حیوانی: اغلب شامل گوشت، مرغ و ماهی است. پروتئین با کیفیت بالا برای تامین توده عضلانی ماهیچه ها و پوست سالم ضروری است.

غلات کامل: شامل آمینو اسید های ضروری، لینولئیک اسید، فیبر و کربوهیدرات. یک منبع عظیم از انرژی است و برای رشد عضلات ضروری است.

گوشتها و استخوانها: شامل آمینو اسیدها، کلسیم و فسفر است و باعث ثبات بافت ماهیچه ای و دندانها و استخوانهای محکم می شود.

گلوتن ذرت: شامل آمینو اسید ها، آنتی اکسیدان ها، لینولئیک اسید است که باعث ترمیم بافت ها می شود و به تقویت سیستم ایمنی حیوان و سلامت پوست و مو کمک می کند.

چربی حیوانی: منبع اسید لینولئیک و چربی است که برای سلامت پوست و مو مفید است.

گندم کامل: شامل کربوهیدرات است و منبع غنی انرژی و فیبر است.

محصولات گوشت و مرغ: شامل اسیدهای آمینه ضروری، گلوکوزآمین، کوندوریتین و آنتی اکسیدان هاست. برای ساخت بافت عضلانی، سیستم ایمنی، استخوانها و مفاصل ضروری است.

پالپ چغندر: منبع فیبرهای محلول است و برای هضم و عبور غذا از گوارش حیوان ضروری است.

روغن سبزیجات: منبع اسید لینولئیک است و برای سلامت پوست و مو ضروری است.

مخمر برنج: شامل کربوهیدرات و فیبر است. برنج یک منبع انرژی و برای هضم مناسب کمک کننده است. در قسمت آنالیز ترکیبات مقادیر حداقل پروتئین و چربی و مقادیر حداکثری فیبر و رطوبت غذا ذکر شده است. میزان رطوبت غذاهای کنسروی و تر، حدود 75 تا 78 درصد است. در حالی که غذا های خشک بین 8 تا 12 درصد رطوبت دارند. پروتئین یکی از مهمترین بخشها غذای حیوانات خانگی را تشکیل می دهد که برای تشکیل و ساخت عضلات و تامین انرژی ضروری است.

• به چه میزان و چند بار به حیوان خود غذا بدهیم ؟

اما در مورد میزان غذایی که حیوان باید مصرف کند هم باید نکات مختلفی را مد نظر داشت. به صورت کلی میزان غذای مصرفی حیوان به گونه، نژاد، سایز،ترکیب بدنی، سن، میزان فعالیت و محیط بستگی دارد.

غذاها میزان متفاوتی از مواد مغذی و کالری را دارند و برای تغذیه صحیح حیوان باید به برچسب موجود بر روی غذا مراجعه کرد، زیرا قبلا براساس نیازهای حیوان برای سن، وزن و نژادهای مختلف توسط کارخانه سازنده محاسبه شده است و برای یک روز حیوان میزان مشخصی از غذا بر حسب گرم توصیه شده است. اگر حیوان شما بعد از خوردن غذای خود به میزان توصیه شده باز هم طلب غذا کرد، از دادن غذای بیشتر خودداری کنید چون می تواند باعث چاقی و عوارض ناشی از آن شود. به جای دادن غذای اضافی باید تعداد وعده های حیوان را افزایش داد و حجم غذا را کم کرد. در مورد دفعات تغذیه حیوان دقت داشته باشید که توله سگ یا بچه گربه خود را 4- 6 نوبت تغذیه کنید، هنگامی که حیوان به 50 درصد رشد کامل خود رسید میزان تغذیه حیوان را به 3 نوبت در 24 ساعت برسانید و در مورد سگ ها و گربه های بالغ دو نوبت در روز کافی به نظر می رسد. در مورد استفاده از غذا های تشویقی، حتما مد نظر داشته باشید که دارای کالری زیادی هستند و باید حداکثر 10 درصد غذای روزانه حیوان را تشکیل دهند. به یاد داشته باشید که از تشویقی ها مخصوص سگ و گربه استفاده کنید. حتی الامکان از تشویقی های کم کالری استفاده کنید و آنها را صرفا برای تشویق حیوان در موارد رفتارهای قابل تشویق انسان استفاده کنید